De koffie die je elke dag drinkt heeft een lange weg afgelegd om in je kopje aan te komen. Tussen de tijd dat ze geplant, geplukt en gekocht worden, doorlopen de koffiebonen een typische reeks stappen om het beste uit zichzelf te halen. Een koffieboon is eigenlijk een zaadje. Als hij gedroogd, gebrand en gemalen is, wordt hij gebruikt om koffie te zetten. Als het zaadje niet wordt verwerkt, kan het worden geplant en uitgroeien tot een koffieboom. Koffiezaden worden over het algemeen in grote bedden in schaduwrijke kwekerijen geplant. De zaailingen zullen regelmatig water krijgen en in de schaduw staan van het felle zonlicht totdat ze stevig genoeg zijn om permanent te worden geplant. Het planten gebeurt vaak in het natte seizoen, zodat de grond vochtig blijft terwijl de wortels zich stevig vestigen.

Stap 2 – Het oogsten van de kersen

Afhankelijk van de variëteit duurt het 3 tot 4 jaar voordat de nieuw geplante koffiebomen vruchten dragen. De vrucht, die de koffiekers wordt genoemd, wordt helder, dieprood als hij rijp is en klaar om geoogst te worden. Er is meestal één grote oogst per jaar. In landen als Colombia, waar er twee bloeiperioden per jaar zijn, is er een hoofd- en een nevenoogst. In de meeste landen wordt het gewas met de hand geplukt in een arbeidsintensief en moeilijk proces, maar op plaatsen als Brazilië, waar het landschap relatief vlak is en de koffievelden immens groot, is het proces gemechaniseerd. Of het nu met de hand of met de machine is, alle koffie wordt op een van de twee manieren geoogst:

Een goede plukker produceert gemiddeld zo'n 100 tot 200 pond koffiebessen per dag, wat 20 tot 40 pond aan koffiebonen oplevert. Elke arbeider wordt dagelijks zorgvuldig gewogen en elke plukker wordt betaald op basis van de verdienste van zijn of haar werk. De oogst van de dag wordt dan naar de verwerkingsfabriek getransporteerd.

Stap 3 – De verwerking van de kersen

Wanneer de koffie geplukt is, moet de verwerking zo snel mogelijk beginnen om te voorkomen dat het fruit bederft. Afhankelijk van de locatie en de lokale bronnen wordt de koffie op één van de twee manieren verwerkt:

1. De droge methode is de eeuwenoude methode om koffie te verwerken en wordt nog steeds gebruikt in veel landen waar de watervoorraden beperkt zijn. De vers geplukte kersen worden gewoon op grote oppervlakken uitgespreid om in de zon te drogen. Om te voorkomen dat de kersen bederven, worden ze de hele dag door geharkt en gedraaid, en vervolgens 's nachts of tijdens de regen bedekt om te voorkomen dat ze nat worden. Afhankelijk van het weer kan dit proces enkele weken duren voor elke partij koffie tot het vochtgehalte van de kersen daalt tot 11%.
2. De Natte Methode verwijdert het vruchtvlees van de koffiekers na de oogst, zodat de boon gedroogd wordt met alleen de perkamenten schil er nog aan. Eerst worden de vers geoogste kersen door een pulpmachine gehaald om de schil en het vruchtvlees van de boon te scheiden.

Daarna worden de bonen door het gewicht gescheiden terwijl ze door de waterkanalen gaan. De lichtere bonen drijven naar boven, terwijl de zwaardere rijpe bonen naar beneden zinken. Ze worden door een serie roterende trommels geleid die ze op grootte van elkaar scheiden.

Stap 4 – Het drogen van de koffiebonen

Na de scheiding worden de bonen naar grote, met water gevulde fermentatietanks getransporteerd. Afhankelijk van een combinatie van factoren - zoals de conditie van de bonen, het klimaat en de hoogte - blijven ze 12 tot 48 uur in deze tanks staan om de gladde slijmlaag (de zogenaamde parenchyma) die nog aan het perkament vastzit, te verwijderen. Tijdens het rusten in de bakken zullen de natuurlijk voorkomende enzymen ervoor zorgen dat deze laag oplost. Als de fermentatie is voltooid, voelen de bonen ruw aan.  De bonen worden gespoeld door extra waterkanalen en zijn klaar om te drogen.

Stap 5 - Het malen van de bonen

Bonen worden op grootte gesorteerd door middel van een reeks schermen. Ze worden ook pneumatisch gesorteerd door middel van een luchtstraal om zware van lichte bonen te scheiden. Meestal wordt de grootte van de bonen weergegeven op een schaal van 10 tot 20. Het getal geeft de grootte van een rond gat weer in termen van 1/64's van een inch. Een getal 10 staat voor de grootte van een gat met een diameter van 10/64 inch, en een getal 15 boon, 15/64 inch.

Tenslotte worden defecte bonen met de hand of met machines verwijderd. Bonen die door gebreken (onaanvaardbare grootte of kleur, overfermenteerde bonen, door insecten beschadigde, ongepelde bonen) onbevredigend zijn, worden verwijderd. In veel landen gebeurt dit proces zowel machinaal als met de hand, zodat alleen de beste kwaliteit koffiebonen worden geëxporteerd.

Stap 6 - De bonen exporteren

De gemalen bonen, nu groene koffie genoemd, worden op schepen geladen in jute- of sisalzakken die in scheepscontainers worden geladen. Hierna wordt de koffie geproefd en kan iedereen ervan genieten. Vaak worden er voor de export nog meerdere testen gedaan met de koffie. Bijvoorbeeld hoe de smaak is. Dit wordt gedaan door proevers of door kopers wanneer het een nieuwe koffie is die nog op de markt gebracht moet worden. Om de koffie te proeven slurpt de koper een lepel met een snelle inademing. Het doel is om de koffie gelijkmatig over de smaakpapillen van de koper te spuiten, en deze vervolgens op de tong te wegen voordat je hem uitspuugt.

Dagelijks worden monsters van verschillende partijen en verschillende bonen geproefd. De koffie wordt niet alleen geanalyseerd om de kenmerken en gebreken ervan vast te stellen, maar ook om verschillende bonen te mengen of de juiste branding te creëren. Een ervaren koper kan honderden koffiemonsters per dag proeven en toch de subtiele verschillen tussen de bonen proeven. Nadat de koffie geproefd en geëxporteerd is komt het zo in de winkel te liggen of de koffie wordt nog geroost. Nu is het eindelijk klaar om in je koffiebeker terecht te komen en kan je er heerlijk van genieten!